Bebeklerin doğuştan itibaren beslenme ihtiyaçlarını karşılamak için emme refleksi göstermesi doğal bir olaydır. Bu olay doğumdan itibaren başlar ve çocukların çoğunda gözlenir.Hemen hemen tüm çocuklar parmak emmektedir hatta bazıları ayak parmaklarını bile emerler.Bu gayet doğal bir durum ve süreçtir.Ancak bunun bir alışkanlık haline dönmesi 1-1,5 yaşlarında başlayabilmektedir ve 4-5 yaşlarına kadar devam edebilmektedir.Eğer bu alışkanlık 4-5 yaşlarına kadar devam ediyorsa profesyonel bir destek almakta fayda vardır.
Çocuğun bu alışkanlığının nedenini sadece psikolojik bir probleme bağlanmamalıdır. Çocuğun bu davranışı yaptığı bazı dönemler de vardır. Bunlar;
*Çocuk diş çıkarırken,
*Çocuk uykuya dalarken,
*Bazen çocuklar zorlukla karşılaştıklarında utanma ve sıkılma belirtisi olarak parmaklarını emme hareketini gösterirler.
Bununla birlikte psikolojik sebeplerle de parmak emme yapılabilmektedir.
*Çocuğun parmak emerek kendini güvende hissetmesi
*Anne sütünden erken kesmek
*Aile içi şiddet
*Çocuğun hayatında köklü değişimler olması(boşanma,ölüm,taşınma vb)
*Aşırı derecede baskıcı ebeveynler
*Çocuğun sevgi eksikliği hissetmesi,dikkat çekmeye çalışması
Bebeklerde parmak emme aslında bir refleks olarak başlar.Anne karnında başlayan süreç,doğum sonrasında emme refleksinin bir sonucu olarak devam eder.Dişlerin sürme dönemlerinde de hem yumuşak dokudaki kaşıntı hemde acı sebebiyle dahada artabilir.Özellikle diş sürme dönemlerinde bebeği rahatlatacak dişlik kullanmak faydalı olacaktır.Buzdolabında soğutulan dişlikler hem bölgeyi soğutarak ağrının azalmasına hem de kaşıntının giderilmesine yardımcı olur.
Parmak emme alışkanlığı diş yapısın da bozulmalara neden olabilir.
Emme esnasında ortaya çıkan basınçlar sonucunda üstteki dişler ileri itilirken, alttaki dişler de geriye itilir. Bu da alt çenenin geride konumlanmasına yol açar, damak ve diş yapısının dengesini bozar.Sonuç olarak konuşma bozuklukları, çiğnemede sıkıntılar ve estetik problemler oluşabilir.Parmak emme alışkanlığıyla beraber emzik emme alışkanlığı da yukarıda saydığımız problemleri doğurmaktadır.Konuşma bozukluğu ,dişlerin pozisyonlarındaki bozukluklar çocuğu psikolojik manada negatif etkileyebilir.
Tedavisi;
*Parmak emme alışkanlığının psikolojik bir altyapısı olduğunu düşünerek çözmekte fayda vardır.Dolayısıyla bu çocuklara agresif şekilde yaklaşarak,kızarak,devamlı uyararak ,çözüm üretmek mümkün değildir.Özellikle ilgi çekmek isteyen çocuklar için bu davranışlar problemi dahada derinleştirir.
*Bu problem özellikle başkalarının yanında dile getirilmemeli,çocuk birilerinin yanında uyarılmamalıdır.
*Ebeveynlerin çocuklarıyla daha kaliteli zaman geçirmeleri gerekmektedir.Özellikle parmak emerken çocuk görmezden gelinmeli ,emmediği zamanlarda ilgi göstererek çocuğun algısı değiştirilmeye çalışılmalıdır.
*Çocuk uyurken parmak emmeye devam ediyorsa uyandırılmadan parmak ağızdan çıkarılmalıdır.
Tüm bunlara rağmen olumlu bir sonuç alamıyorsanız bu davranış iyice kalıplaşmadan, erken dönemde kalıcı çözüm bulmak için bir uzmandan destek almak faydalı olacaktır.